Spiritus

Het was 08.15u op een woensdag. Ik moest me haasten om mijn zoontje van vijf jaar naar school te brengen. Aangekomen op het schoolplein kwam ik allemaal ouders tegen die ik elke keer zie maar slechts enkelen zeggen goedemorgen. We stonden voor de klas en mijn jongen hing zijn jas op. We liepen de klas in en daar ging hij zitten op zijn eigen stoel in de kring. Ik bleef nog even bij hem staan en hij zei:

“School is stom.”

‘Papa, ik wil niet naar school.’

‘Ach lieverd, het is vandaag maar een korte dag.’

‘Ik wil geen korte dag.’

De klas was al bijna volgelopen met ouders en kinderen.

‘School is stom!’ riep hij nu harder. ‘Papa, vind jij school ook stom?’

‘Nee lieverd, school is hartstikke leuk,’ loog ik.

Ik keek de klas door en ik dacht: Laat ik mijn zoon van 1m10 helemaal alleen achter. Verschrikkelijk, hij wil gewoon met zijn auto’s spelen en niet allerlei werkjes doen de hele dag. Ik weet nog hoe erg ik school haatte toen ik nog iets kleiner was. De geur van het klassenlokaal. De verplichte kost van alledag, de uren die maar niet voorbijgingen. Het constant zitten met 30 kinderen in een klas.

“Afzichtelijke geitenporem”

Ik moest vaak 500 strafregels schrijven met teksten als: Ik moet niet zitten praten. Of mijn juffrouw die het nodig vond om mijn voetbalplaatjes af te pakken en dan zeggen dat ik ze na de zomervakantie terug zou krijgen. Mijn moeder was toen nog naar school gegaan en heeft die plaatjes terug gehaald. Ze zei alleen tegen mij dat ze het niet netjes vond dat de juf die plaatjes zo lang wilde afpakken. In een afgeluisterd gesprek tussen mijn ouders hoorde ik dat mijn moeder een pot ecoline over de juf haar hoofd had gegooid. Ze had de juf beloofd dat als ze nog een keer de plaatjes af zou pakken dat ze de trouwdatum op haar afzichtelijke geitenporem zou maken met haar trouwring. Ik dacht toen: Wat heeft de juf aan die trouwdatum. De laatste paar weken in die klas was de juf ineens erg aardig tegen me.

“Papa ben jij de joker?”

‘Papa, ik heb geen zin, gaan we vandaag naar het zwembad?’ ‘Nee schat, papa moet ook werken,’ loog ik weer. ‘Papa, vind jij werken leuk?’ ‘Nee schat, ik vind werken niet leuk. Ik moet de hele dag in de fabriek staan en opletten of iedereen de chocolaatjes goed inpakt. Ik zit er ook niet op te wachten.’ ‘Papa ben jij de joker?’ Ik merkte dat de oren en ogen van andere ouders op ons gericht waren. ‘Ja schat, ik zit al weken achter Batman aan maar krijg hem niet te pakken.’

‘Papa zullen wij samen vandaag Batman proberen te vangen. Niet zonder mij beginnen hè papa!’

‘Nee joh, we moeten naar school en werken.’

‘Papa, wat is belangrijker, dat werken en school of dat Batman gepakt wordt?’

Vijf jaar en nu al drie keer slimmer dan zijn moeder, dacht ik.

‘Papa, ik ben Spiderman en samen gaat het echt lukken om de Batman te pakken.’

‘Schat, we gaan vanavond samen de Batman pakken.’

‘Is goed papa.’

‘Nou, ik ga lieverd.’

‘Is goed papa.’

Ik gaf hem een kus en zwaaide nog naar hem. Ik was blij dat mijn zoon begreep dat Batman de schurk was en niet de Joker. Een van de vele misvattingen in deze wereld.

"Whisky Willem"

Ik liep over het schoolplein en bedacht me hoe hij helemaal alleen zat in die klas. Ik werd verdrietig en stapte snel mijn auto in. Ik pakte mijn fles wodka uit het dashboardkastje en nam een flinke teug. Zo daar knapt een mens van op. Altijd na het brengen van mijn jongen nam ik een paar slokken om de dag goed te beginnen. Ik heb voor mezelf wel een drinkregel opgesteld dat ik nooit een slok neem voordat mijn jongen op school zit. Ik keek uit mijn autoraam en zag Willem voorbijkomen. Whisky Willem was een collega van de chocoladefabriek. Willem klopte op mijn raampje.

Ik deed het raampje open en zei: ‘Hey Willem, hoe gaat het?’

‘Tja, ik heb geen whisky meer in de auto.’

‘Oh ,dat is niet best Willem, stap maar in, ik heb zeker nog een halve fles.’ Willem zat naast me en nam een paar flinke slokken. ‘Zo, gaat het nu beter Willem?’

‘Ja bedankt man.’

‘Ik zeg het wel vaker tegen je dat je wodka moet drinken, dat ruik je niet en werkt rustiger.’ ‘Ja weet ik maar ik moet vaak kotsen van wodka.’

‘Dat snap ik maar daar moet je dan even doorheen.’

" Overmatig alcoholgebruik"

Zo zaten we gezellig nog een beetje te keuvelen en na een kwartier zei ik: ‘Ik ga en zie je zo wel. Ik moet nog groene haarverf halen en me ook nog helemaal opmaken.

Jij hebt het maar makkelijk met je Batmanpak. Dat is alleen maar even aantrekken.’

Ik was een maand geleden ontslagen bij de chocoladefabriek door overmatig alcoholgebruik. Ik had zonder erbij na te denken een paar slokken genomen uit een whiskyfles van Willem in plaats van wodka. Ik werd daar dronken van. De receptioniste maakte er melding van en toen zijn we allebei ontslagen. Toen we lachend en beschonken door security werden verwijderd van de werkvloer vroeg Willem met dubbele tong: ‘Vriend, wat ga jij eigenlijk doen met je leven nu.’

Waarop ik zei: ‘Ik ga eindelijk mezelf zijn en elke dag de kleren en kleuren dragen van de Joker.’

Hij bulderde van het lachen en zei: ‘Als jij de joker bent, dan ben ik Batman.’

" Allergisch"

Sindsdien elke dag nadat we de kinderen hebben gebracht, ga ik naar huis, verander ik in de joker en rijd ik naar Batman toe. Als we dan op de bank zitten rond 09.30u zegt Willem vaak tegen mij: ‘Joh, moeten we niks anders bedenken dan een beetje zuipen en niks doen op de bank. Ik vind dat Batmanpak best grappig om elke dag te dragen maar het levert zo weinig op hè.’

‘Ja vriend, ik weet het, mijn huid begint ook een beetje allergisch te worden voor die schmink. Ze kunnen onze baan wel afpakken maar aan de fles kunnen ze niet komen. En om nou de hele dag wijn te zuipen uit een pak net als mijn vreselijke huisgenote, is ook geen optie.’

‘Drinkt jouw vrouw wijn uit een pak?’

‘Ja natuurlijk, flessen zijn niet meer te betalen en trouwens al stop je spiritus in een fles wijn, het verschil merkt ze toch niet. Maar goed spiritus is net iets duurder dan wijn in een pak.’