Goeroe Vlas

Het was woensdagavond en mijn vriend Ronnie Vlas en ik hadden besloten weer te gaan tafeltennissen. Ik had al zes jaar niet gespeeld en hij al vijf jaar niet. Mijn vriend Ronnie Vlas is mijn stoerste vriend. Op tuinfeesten stak hij vroeger de bomen in brand en liep hij bezopen door glazen deuren heen. Ook kotste hij in rijdende auto´s over iedereen heen. Hij had vroeger gezelschap van meer dan drie vrouwen op één dag. Ik herinner me dat we met een groep van tien vrienden op een festival waren in België en hij kon maar geen goeie Belg vinden. Na een paar uur over het festival te hebben geslenterd, had hij eindelijk naar eigen zeggen een goeie gevonden.

Roest in ze pijp

Hij was zo enthousiast dat hij een goeie Belg had gevonden met rood haar dat hij urenlang met de jonge man op zijn toen nog brede schouders liep en tegen iedereen riep: ‘Ik heb er één gevonden, een Rooie! Als dit geen mooiertje is!!’ We zeiden toen nog: ‘Juh Vlas, zet die jongen effe neer, het is leuk geweest!’ Waarop hij antwoordde: ‘Vind je hem niet gezellig dan? Is het omdat het een rooie is? Is niet aardig hè van jullie! Alleen maar omdat zijn vader roest in ze pijp had, mag ik niet effe met een Belg lopen op het schoudertje.’ Toen hij hem eindelijk neerzette, gaf hij de Belg nog tien drankbonnen en een broodje hamburger. Het broodje hamburger wilde de jonge Belg niet. Hij zei: ‘Allee, ik ben vegetarisch.’ ‘Oh, ik haal wel effe een broodje falfal,’ zei Vlas.

Ik buig niet voor de flikken

Vlas is niet zo goed met benamingen van allerlei zaken. Hij klom in de falafel tent en verwijderde de medewerkers. Hij kneedde de kikkererwten en bakte er op los. De Belgische ME heeft onze hele groep toen van het terrein af gezet. Ook de rode Belg moest vertrekken. De rode Belg werd op de grond geduwd en schreeuwde nog: ‘Ik buig niet voor de flikken.’ De Belg is toen met ons naar Nederland vertrokken en groeide uit tot topcrimineel beter bekend als Rooie Johnny. Hij heeft nog jarenlang bij Vlas gewoond.

Bukake

We stonden voor de ingang van de tafeltennisvereniging. ‘Zo vlas, weer terug op het ouwe nest, hoe gaat het nu?’ ‘Ja gaat goed. Ik ben tegenwoordig goeroe.’ ‘Goeroe? Van wat ben jij een goeroe?’ ‘Ik geef lezingen over één zijn met jezelf en je omgeving. Dingen als het verleden laten rusten en in het moment leven. Ik leer mensen evenwicht te vinden in hun leven. Ik voel me heel erg rustig en ben eigenlijk helemaal tevreden.’ Ik dacht: Hij zit me in de zeik te zetten. Een bukake zeik met tien mannen die net vijf liter bier hebben gedronken.

‘Oh ja wat goed man. Leuk dat je je rust hebt gevonden.’

‘Ja, ik leef in mijn eigen waarheid en niet naast mijn waarheid.’

Veertien autisten

‘Laten we maar effe balletje inslaan,’ zei ik. De zaal was inmiddels vol gelopen en er stonden zeven tafels met veertien autisten. Na tien minuten te hebben ingespeeld zei ik: ‘Even om de punten spelen nu.’

‘Ja is goed, voor mij gaat het niet meer om de punten maar goed, het hoort bij tafeltennis.’

‘Ok, dan spelen we gewoon drie gewonnen games tot de elf,’ stelde ik voor.

‘Ja prima,’ zei Vlas raar enthousiast.

Vlas is weg.

De eerste game won ik eenvoudig met 11-2. Vlas lachte en we wisselden van kant. Ik dacht: Dit kan niet. Vlas is weg. Is dit Vlas? De man die in het bejaardentehuis vrijwillig koffie ging schenken om de zusters die er werkten te beklimmen. De man die bezopen bij de kerstmis met een mijter in de kerk zat en zei dat ie de heilige Vlas was. De man die op mijn 25e verjaardagsfeest onze Engelssprekende Koreaanse vriend Lim vierhoog aan één been liet bungelen van het balkon en schreeuwde: ‘Where are de loempia’s?’

Gordelroos

De tweede game won ik met 11-3. ‘Gaat al beter hè Vlas, toch een puntje meer dan net hè.’ De derde game begon en hij lachte nog steeds. Ik kwam erg goed in mijn spel en aan het einde van de game was de stand 11-0 geworden. Vlas keek naar beneden en ik zei: ‘Nou Vlas, toch vijf punten gemaakt in totaal. Mijn oma maakte er laatst nog vier tegen me, doe jij toch een stukje beter. Enige is wel dat ze in een rolstoel zit en gordelroos heeft, maar toch goed gedaan Vlas.’

Laffe gay spel

Vlas werd rood en hield zijn batje omhoog. Hij keek ernaar en begon te schreeuwen: ‘Dat tyfus batje. En jij met je laffe gay spel, alleen maar verdedigen en wachten tot ik een foutje maak. Gatverdamme vieze pisnicht. ’ Ik slaakte een zucht van opluchting, daar was mijn vriend Vlas, terug van weggeweest. Vlas brak zijn batje in 2en en gooide het batje door de zaal heen. Op dat moment liep Jan voorbij. Een vriendelijke 85-jarige tafeltennisser uit Oegstgeest die ome Jan werd genoemd. Het batje vloog door de zaal en landde op de slaap van Jan. Het batje stak gesplinterd uit het bebloede hoofd van Jan. Jan schreeuwde van paniek en Vlas snelde naar hem toe.

‘Bel een ambulance!’

Hij schreeuwde tegen Jan: ‘Geef me batje terug gore klootzak. Mijn batje is helemaal vies door jou.’ ‘Bel een ambulance!’ schreeuwde een vrouwelijke autist van de tafel naast ons.

‘Een ambulance? En mijn batje dan, daar hoor ik je niet over. Wie gaat die betalen, vieze klootzak.’

Vlas schold ook vrouwen uit voor klootzak, hij is zeker niet seksistisch.

‘Altijd hetzelfde hier met die tafeltennis autisten!’

Schedel

De ambulance arriveerde snel en met een klein verbandje rondom de oude schedel, was Jan weer opgelapt. Na afloop zaten we aan de bar met ome Jan nog een biertje te drinken en Vlas zei: ‘Jan, heb je een schadeformulier voor me want mijn batje is wel mooi naar de klote hè door jou. En trouwens welk bejaardentehuis zit jij? Lopen daar nog talentvolle zusters rond?’ Ome Jan was inmiddels flink beschonken en brabbelde: ‘Hey Ronnie, ik hoorde dat jij een goeroe bent, heb je ook een naam dan?’ ‘Ja inderdaad, mijn naam is Goeroe Psycho, ook wel berucht van Rooie Johnny en Goeroe Psycho.