top of page

Oranje Glorie gedachten





Ik zette mijn televisie aan en dacht: Mooi, effe Rambo 4 kijken.

‘Nee daar heb ik geen zin in, al dat geweld,’ zei mijn vrouw.


Ik verbeet mezelf en heb heel lang naar twee mannen gekeken in roze tuinbroeken die een dug-out in elkaar aan het zetten waren. Iedereen kent ze wel: Geer en Goor. Na deze marteling dacht ik: Nu kan ie weer over naar Rambo. Nee hoor, we gingen nog even naar RTL-boulevard kijken.


Sneijder tegen Brazilië.”

De presentator, een jonge kloon van Albert Verlinde vertelde dat sommige mensen erover vielen dat onze Oranje leeuwen op Instagram foto’s plaatsen van hun vakantie. Iemand had ergens geschreven dat de voetballers van Oranje hun Instagram gedurende het WK zwart moesten maken om zo hun berouw te tonen.

De teleurstelling was ik bijna vergeten maar ineens flitsten de beelden willekeurig door mijn hoofd van helemaal bezopen keihard schreeuwend tegen de televisie toen van Persie die vliegende kopbal maakte. Ik zag van Basten tegen Duitsland de 1-2 maken door een sliding met Jürgen Kohler in zijn nek. De kopbal van Sneijder tegen Brazilië. De wedstrijd tegen Engeland dat de commentator zich vergiste en zei dat van Basten er weer drie heeft gemaakt. De stem van Jack van Gelder die riep:

Ik voel dat we gaan winnen en prompt schiet Bergkamp de bal in de lange kruising na de moeder der passes van Frank de boer. Ronald Koeman die in ’88 misschien wel de zwaarste taak ooit had gekregen om de zeer terechte penalty tegen de Duitsers erin te schieten.


Moment van Cruijff

Hoger geluk dan deze beelden en geluiden in mijn hoofd zijn bijna niet haalbaar. Ik denk dat er weinig hoger geluk bestaat dan kachellam schreeuwen in de kroeg of thuis voor de eer van ons land. Ineens zie ik Huntelaar die penalty tegen Mexico weer nemen en Gullit de bal achter Dasajev koppen. Zelfs het moment van Cruijff dat hij na een solo werd neergelegd in het Duitse strafschopgebied heeft iets magisch terwijl ik toen nog niet eens bestond.


Oh, doen ze niet mee dan?

‘Oh, doen ze niet mee dan?’

‘Wat zei je?’ Ik schrok wakker uit mijn gloriegedachten.

‘Ik wist niet dat het Nederlands elftal niet mee deed.’


‘Wist je niet dat ze niet mee deden? Waarom denk je dat Richard Plaggus naar België verhuisd is? En de reden dat we een nieuwe tv moesten kopen na een wedstrijd was je ook ontgaan?’ Ik vervolgde schreeuwend mijn verbazing:

‘Waarom denk je dat we hier het hele jaar hebben zitten schelden tijdens wedstrijden over dat Nederland met een aanvallend middenveld tegen Frankrijk ging starten of dat de coach het nodig vond om een eerstejaars A-speler in het hart van de verdediging te zetten!’


Yolanthe!

‘Oh, ik vond het juist leuk dat Wesley Sneijder ook mee deed tegen Frankrijk en dat die jonge jongen ook lekker mee mocht voetballen. En trouwens: Yolanthe’ ging ze verder.

‘Yolanthe!’ schreeuwde ik door haar heen. ‘Yolanthe! Leuk dat Wesley ook meedeed? Ja heel leuk! Maar niet als aanvallende middenvelder tegen zo’n middenveld als Frankrijk. Weet je dat die Pogba daar staat!?’


‘Ach, jij vindt Yolanthe toch ook leuk. Ze heeft altijd hele leuke kleding aan, ik moet binnenkort ook echt weer eens gaan shoppen.’

‘Shoppen!? Jij hebt er net twee ruggen van mijn vakantiegeld doorheen gedraaid!?’


Lieke Martens

Ik werd iets rustiger en bleef maar mompelen: ‘Doen ze niet mee dan, niet te geloven.’ Na dit een aantal minuten herhaald te hebben zei ik: ‘Ik ga naar bed.’

‘Ik begrijp niet waarom je zo treurig en boos bent, ik zag laatst Lieke Martens nog de winnende goal maken tegen Slowakije. Is toch ook Nederland!’

14 views0 comments

Recent Posts

See All

Comments


bottom of page